Συνέντευξη του Προέδρου της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων, Χριστόφορου Σεβαστίδη στον “Αθήνα 9,84”
Συνέντευξη του Προέδρου της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων, Χριστόφορου Σεβαστίδη στον “Αθήνα 9,84”
ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ Ε.Δ.Ε. ΣΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΗΣ ΑΔΕΔΥ ΓΙΑ 13ο ΚΑΙ 14ο ΜΙΣΘΟ
Χαιρετισμός στην εκδήλωση της ΑΔΕΔΥ
για 13ο και 14ο μισθό
Χριστόφορου Σεβαστίδη, ΔΝ Εφέτη,
Προέδρου της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων
Κυρίες και κύριοι,
Εύχομαι κάθε καλό στις οικογένειές σας, μια καλή, δημιουργική και αγωνιστική χρονιά με υγεία και αντοχές. Σας ευχαριστώ για την πρόσκληση που μου απευθύνατε κατά την αποψινή σας εκδήλωση που έχει έναν επετειακό χαρακτήρα. Συμπληρώνονται φέτος 100 χρόνια από τότε που οι δημόσιοι υπάλληλοι και οι υπάλληλοι των τριών «Τ» (Ταχυδρομεία –Τηλεφωνία – Τηλέγραφος) διεκδικούσαν επιτακτικά τον 13ο μισθό, τον οποίο το προηγούμενο έτος είχαν κατακτήσει οι ηλεκτροτεχνίτες. «Τα οικονομικά της χώρας δεν το επιτρέπουν» ήταν η απάντηση του Υπουργείου Οικονομικών (σχετ. δημοσίευμα στην εφημερίδα «Αθήναι» της 8.12.1925). Ναυτεργάτες, εργάτες μύλων, αλλά και σιδηροδρομικοί επίσης διεκδικούσαν το 1925 το «Δώρο». Οι τελευταίοι το πετυχαίνουν, όχι όμως οι δημόσιοι υπάλληλοι, οι οποίοι επιμένουν με πολύμορφες κινητοποιήσεις και τα επόμενα δύο χρόνια (1926-1927) αλλά και αργότερα, τη δεκαετία του 1930, κατά την οποία σε ορισμένες περιπτώσεις έλαβαν κάποιο επίδομα αντί 13ου μισθού, ενώ κάποτε περιορίστηκαν σε ενίσχυση υπό μορφή δανείου. Το αίτημα για 13ο μισθό διατηρήθηκε και κατά τη διάρκεια της κατοχής. Μετά την απελευθέρωση έλαβαν χώρα απεργίες και κινητοποιήσεις με αυτό το αίτημα, οι οποίες κορυφώθηκαν το Πάσχα και τα Χριστούγεννα του 1945. Μια σχετική δικαίωση των αγώνων που είχαν γίνει αποτυπώθηκε στον α.ν. 1777/1951, που κυρώθηκε με το ν. 1901/1951.
Οι ιστορικές αναφορές δεν γίνονται για να πλουτίσουμε τις γνώσεις μας αλλά για να αυξήσουμε την εμπειρία μας. Να παρατηρήσουμε ομοιότητες, να βγάλουμε χρήσιμα συμπεράσματα για τη σημερινή κατάσταση. Να αντιληφθούμε ότι όσο δύσκολα κερδίζονται εργασιακά δικαιώματα τόσο εύκολα αναιρούνται όταν υπάρχει το κοινωνικό -πολιτικό περιβάλλον που ευνοεί την άμπωτη των διεκδικήσεων και δεν προβάλλονται οι κατάλληλες αντιστάσεις. Μετά από έναν αιώνα σκληρών αγώνων φτάσαμε πάλι στο σημείο μηδέν. Ο 13ος και 14ος μισθός που δεν ήταν κάποια επιπλέον αμοιβή χαρισμένη από την εργοδοσία -είτε κρατική είτε ιδιωτική- αλλά ενσωμάτωνε ουσιαστικά μέρος της απλήρωτης εργασίας κατά την διάρκεια του χρόνου, εξακολουθούσε να καταβάλλεται μέσα στις πιο δύσκολες οικονομικές συγκυρίες. Περάσαμε από τις συμπληγάδες του μεγάλου κραχ του 1929, από τον β’ παγκόσμιο πόλεμο, τον ελληνικό εμφύλιο, την επτάχρονη δικτατορία με την οικονομική επιβράδυνση που ακολούθησε και την ενεργειακή κρίση της δεκαετίας του 1970: οι αφορμές δεν έλειψαν. Ωστόσο η παγκόσμια ισορροπία σε πολιτικό επίπεδο ήταν αυτή που συγκράτησε κάθε σκέψη για κατάργηση των Δώρων όπως και άλλων εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων που εξασφάλιζαν αξιοπρεπείς συνθήκες ζωής.
Λίγο πριν το κλείσιμο του 20ου αιώνα οι πολιτικές συνθήκες διεθνώς επέτρεψαν τη σταδιακή κατάργηση των εργασιακών δικαιωμάτων, την διάλυση του κοινωνικού κράτους και την απογύμνωση κάθε έννοιας προστασίας των εργαζομένων. Ελαστικές μορφές απασχόλησης, κατάργηση ΣΣΕ και δικαιώματος απεργίας, διευκόλυνση των απολύσεων, υποκατάσταση της κοινωνικής ασφάλισης από την ιδιωτική: για κάθε μέτρο που λαμβάνονταν υπήρχε αντίστοιχη δικαιολόγηση· κάθε καρφί στο σώμα της εργασίας, μια ανάσα ανακούφισης για τους θιασώτες της παλινόρθωσης. Ένα έγινε φανερό: ότι τα δικαιώματα των εργαζομένων δεν χωρούν στον κόσμο του επιχειρηματικού ανταγωνισμού ούτε του κράτους – επιχειρηματία που λειτουργεί με τους κανόνες της αγοράς και του κέρδους.
Η οικονομική κρίση της δεκαετίας του 2010 αξιοποιήθηκε για μείωση και στη συνέχεια πλήρη κατάργηση των Δώρων στον δημόσιο τομέα και δικαιολογήθηκε από την ανάγκη περιορισμού των ελλειμμάτων της Χώρας. Μετά την έξοδο της Ελλάδας από τα μνημόνια, το Κράτος χωρίς καμία επίσημη δικαιολογία, αρνείται να τα επιστρέψει στους εργαζόμενους. Ελπίζει ίσως ότι μια ιστορική κατάκτηση ενός αιώνα θα ξεθωριάσει γρήγορα στις μνήμες των ανθρώπων. Το επιχείρημα της έλλειψης δημοσιονομικού χώρου -όμοιο με αυτό που χρησιμοποιήθηκε πριν 100 χρόνια- εύκολα αποδομείται από τα επίσημα στοιχεία της Eurostat που παρουσιάζουν αύξηση του πραγματικού κατά κεφαλήν ΑΕΠ στην Ελλάδα κατά 7,7% την τετραετία που μας πέρασε, ποσοστό υπερδιπλάσιο του μέσου όρου της Ευρωπαϊκής Ένωσης που ήταν 3,3% και τριπλάσιο της Ευρωζώνης (2,3%). Η ελληνική οικονομία αναπτύσσεται με ρυθμούς 2,5% δηλαδή τριπλάσιους σε σχέση με την υπόλοιπη ευρωζώνη.
Αυτή τη στιγμή έπειτα από την εξομοίωση των μισθών σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, τα ετήσια εισοδήματα των εργαζομένων στο δημόσιο υπολείπονται κατά 14% λόγω των 2 επιπλέον μισθών που λαμβάνουν οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα, μια μεταχείριση ανισότιμη. Θα προσέθετα εδώ το εξής: κανένας εργαζόμενος στον δημόσιο τομέα δεν πρέπει να πέσει στην παγίδα του κοινωνικού αυτοματισμού και της διαίρεσης μεταξύ των εργαζομένων. Οι ιδιωτικοί υπάλληλοι δεν είναι ευνοημένοι. Διατήρησαν λόγω των χαμηλών εισοδημάτων τους τα Δώρα ώστε να μην βρεθούν στην κατάσταση της απόλυτης εξαθλίωσης. Βοηθούν τώρα τους εργαζομένους στο Δημόσιο, με την διατήρηση ενός ιστορικού θεσμού που παραμένει ζωντανός ώστε να διεκδικήσουν και αυτοί την επιστροφή τμήματος του μισθού που άδικα τους παρακρατείται. Εξάλλου οι συνταξιούχοι δημοσίου και ιδιωτικού τομέα έχουν κοινή τύχη καθώς υφίστανται όμοια μεταχείριση: μικρό ποσοστό αναπλήρωσης του μισθού τους και ολοκληρωτική κατάργηση των Δώρων.
Η Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων έλαβε την πρωτοβουλία αυτόν τον Σεπτέμβρη να θέσει ανοιχτά ζήτημα επιστροφής των Δώρων στον δημόσιο τομέα στη βάση που δίνονταν μέχρι και το 2010. Πραγματοποιήσαμε συναντήσεις τόσο με την ΑΔΕΔΥ όσο και με άλλες επαγγελματικές οργανώσεις του δημοσίου που έχουν ίδια αιτήματα. Ζητήσαμε συνάντηση με τον Υπουργό Οικονομικών και το αίτημά μας βρίσκεται σε εκκρεμότητα εδώ και 3 μήνες. Καλέσαμε τα πολιτικά κόμματα να λάβουν θέση και πραγματικά τα περισσότερα κόμματα της ελάσσονος αντιπολίτευσης τοποθετήθηκαν θετικά στο αίτημα επαναφοράς 13ου και 14ου μισθού. Δεν γνωρίζω εάν έχει τοποθετηθεί στο ζήτημα η αξιωματική αντιπολίτευση και θα περίμενα με ενδιαφέρον να ακούσω ξεκάθαρα την θέση της. Η Ένωσή μας απευθύνθηκε εγγράφως σε δικαστικές Ενώσεις άλλων χωρών της ΕΕ που επλήγησαν το ίδιο βάναυσα από την οικονομική κρίση της δεκαετίας του 2010. Πριν λίγες εβδομάδες λάβαμε απάντηση από την Ένωση Δικαστών της Ισπανίας. Μας ενημέρωσαν πως οι μειώσεις σε μισθούς και δώρα που επιβλήθηκαν στον δημόσιο τομέα μεταξύ των ετών 2008 έως 2014 ήταν της τάξης του 5% και αποκαταστάθηκαν λίγο αργότερα. Αυτή την στιγμή διεκδικούν την αποκατάσταση της αγοραστικής αξίας του μισθού τους σε σχέση με το 2004.
Κλείνοντας θέλω να κάνω έναν αναγκαίο διαχωρισμό ανάμεσα σε ένα συνδικαλιστικό- πολιτικό αίτημα και σε μία δικαστική διεκδίκηση. Μπορούν αναμφισβήτητα να συνυπάρξουν διατηρώντας βέβαια την αυτοτέλειά τους. Θεμελιώνονται ωστόσο σε εντελώς διαφορετικές βάσεις και προϋποθέσεις. Η δικαστική διεκδίκηση έχει ως βάση το Σύνταγμα και τους υφιστάμενους νόμους και διέρχεται αποκλειστικά από την κρίση και την ερμηνεία των δικαστηρίων. Το συνδικαλιστικό αίτημα είναι ευρύτερο. Αντιστοιχεί στον συσχετισμό των κοινωνικών δυνάμεων, στην αποφασιστικότητα της διεκδίκησης και ικανοποιείται με όρους πολιτικούς. Υπάρχουν περιπτώσεις που η δικαστική δικαίωση δεν συνεπάγεται και πολιτική λύση. Χαρακτηριστική είναι η αμετάκλητη απόφαση του Ελεγκτικού Συνεδρίου που έλυσε το συνταξιοδοτικό των δικαστικών λειτουργών χωρίς ωστόσο να εφαρμοστεί μέχρι σήμερα από την κυβέρνηση. Όπως επίσης είναι ενδεχόμενο η αρνητική έκβαση ενός δικαστικού αγώνα να αποκατασταθεί με μία πολιτική λύση.
Η προσπάθεια που ξεκινούμε δεν είναι εύκολη, ούτε μπορούμε να περιμένουμε θαύματα από την μία μέρα στην άλλη. Η καλλιέργεια κλίματος προσδοκιών στο άμεσο μέλλον μπορεί να σπείρει απογοήτευση στους εργαζόμενους. Χρειάζεται να συνειδητοποιήσουν όλοι την ανάγκη συστηματικής δουλειάς με υπομονή και επιμονή: Διαρκής ενημέρωση της κοινής γνώμης και άσκηση πολιτικής πίεσης προς τα πολιτικά κόμματα και το αρμόδιο Υπουργείο. Να δημιουργηθούν εκείνες οι προϋποθέσεις ώστε το αίτημα επαναφοράς των Δώρων να γίνει το κυρίαρχο αίτημα που ενώνει εργαζόμενους και συνταξιούχους. Η Ένωσή μας θα εντείνει τις προσπάθειές της ώστε να αποκατασταθεί μια κοινωνική αδικία, να επαναφέρουμε από τον λήθαργο μια σημαντική ιστορική κατάκτηση και να επιστραφούν στους εργαζόμενους αυτά που δικαιούνται.
ΠΑΙΔΙΚΗ ΓΙΟΡΤΗ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ
Αθήνα, 07/01/2025
Αρ. πρωτ: 5
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
Παιδική Γιορτή στην Αθήνα
Με τη συμμετοχή εκατοντάδων παιδιών και γονιών υποδεχτήκαμε το νέο έτος στην παράσταση του έργου “Οι Άθλιοι” στο θέατρο Ελληνικός Κόσμος στην Αθήνα. Μετά το τέλος της παράστασης ακολούθησε διανομή δώρων. Ευχόμαστε να είμαστε όλοι δυνατοί τη νέα χρονιά και να ανταμώνουμε σε εκδηλώσεις που χαρίζουν χαμόγελα και συσφίγγουν τις σχέσεις συναδέλφωσης.
Ακολουθεί φωτογραφικό υλικό.
ΖΩΝΤΑΝΗ ΜΕΤΑΔΟΣΗ ΓΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ΔΙΚΑΣΤΩΝ ΚΑΙ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΩΝ 14-12-2024
Αθήνα, 10/12/2024
Αρ.Πρωτ.: 505
ΖΩΝΤΑΝΗ ΚΑΛΥΨΗ ΤΗΣ ΓΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ ΜΕ LIVE STREAMING
Ενημερώνουμε τους συναδέλφους ότι η φετινή τακτική Γενική Συνέλευση της Ένωσής μας, που θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 14/12/2024 στις 9.30 στο αμφιθέατρο του Εφετείου Αθηνών, θα καλυφθεί ζωντανά [live streaming] τόσο μέσα από την ιστοσελίδα της Ένωσης στη διεύθυνση https://ende.gr/livetv/, όσο και μέσα από το επίσημο κανάλι μας στο Youtube: https://www.youtube.com/@enosidikaston
Η δυνατότητα αυτή, που δίνεται για όσους συναδέλφους βρίσκονται εκτός Αθηνών και δεν μπορούν να παρευρεθούν στην Συνέλευση, δεν υποκαθιστά τη σπουδαιότητα της φυσικής σας παρουσίας στο Εφετείο Αθηνών.
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ – Χριστόφορος Σεβαστίδης: «Θα επιδιώξουμε αλλαγή του τρόπου επιλογής της ηγεσίας των Ανωτάτων Δικαστηρίων»
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ απο dikastiko.gr
Ο πρόεδρος της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων μιλάει στο dikastiko.gr για τις προτεραιότητές του στην ηγεσία του Σώματος και για το αίτημα της ΕνΔΕ για επαναφορά του 13ου και του 14ου μισθού στο Δημόσιο. Πώς κρίνει τα κυβερνητικά μέτρα αντιμετώπισης της ανήλικης παραβατικότητας.
Ο πρόεδρος της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων, Χριστόφορος Σεβαστίδης, μιλάει στο dikastiko.gr για τις προτεραιότητές του στην ηγεσία της ΕνΔΕ, για ακόμη μία θητεία, αλλά και για το αίτημα της Ένωσης για επαναφορά του 13ου και 14ου μισθού στο Δημόσιο. «Θα επιδιώξουμε αυτή τη φορά να υιοθετηθούν από όλα τα πολιτικά κόμματα οι θέσεις μας για την αλλαγή του τρόπου επιλογής της ηγεσίας των Ανωτάτων Δικαστηρίων», τονίζει. Πώς κρίνει τα κυβερνητικά μέτρα αντιμετώπισης της ανήλικης παραβατικότητας και τι θα συμβούλευε τους υποψηφίους για τη Νομική Σχολή.
Συνέντευξη Χριστόφορου Σεβαστίδη
– Κύριε Σεβαστίδη, ποιες είναι οι προτεραιότητές σας σε ακόμη μία θητεία σας στην ηγεσία της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων;
Τον Μάιο αναλάβαμε τη διοίκηση της Ένωσης μέσα σε μια ταραγμένη περίοδο για το Δικαστικό Σώμα. Η διαδικασία της ενοποίησης του πρώτου βαθμού δικαιοδοσίας επέφερε ισχυρούς κλυδωνισμούς και διατάραξε τις ισορροπίες. Επιχειρούμε σταδιακά να επαναφέρουμε την ομαλότητα και τις σχέσεις εμπιστοσύνης και αλληλεγγύης. Μπροστά μας θα έχουμε τη διαδικασία της συνταγματικής αναθεώρησης.
Θα επιδιώξουμε αυτή τη φορά να υιοθετηθούν από όλα τα πολιτικά κόμματα οι θέσεις μας για την αλλαγή του τρόπου επιλογής της ηγεσίας των Ανωτάτων Δικαστηρίων και ταυτόχρονα να αποτρέψουμε σχεδιασμούς αρνητικούς όχι μόνο για τους Δικαστικούς Λειτουργούς αλλά έμμεσα για όλους τους εργαζόμενους, όπως η αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης.
Αυτή τη στιγμή είναι σε διαδικασία συζήτησης σε επιτροπή του Υπουργείου Δικαιοσύνης η αλλαγή του Κώδικα Οργανισμού Δικαστηρίων και επιδιώκουμε με την παρουσία μας στην επιτροπή να βελτιώσουμε τις συνθήκες εργασίας μας, οι οποίες απέχουν πολύ από τις αντίστοιχες των Ευρωπαίων συναδέλφων μας και οδηγούν σε πνευματική εξουθένωση.
– Πρόσφατα υποβάλατε αίτημα στο υπουργείο Οικονομίας για επαναφορά του 13ου και του 14ου μισθού στο Δημόσιο. Η κίνηση αυτή της ΕνΔΕ έρχεται μετά τις εξαγγελίες του πρωθυπουργού στην 88η ΔΕΘ, όπου, σύμφωνα με την κυβέρνηση, παρουσιάστηκαν στοχευμένα μέτρα για την ανακούφιση πολλών κοινωνικών ομάδων και τη βελτίωση της καθημερινότητας των πολιτών, χωρίς όμως να διαταράσσονται οι δημοσιονομικές δυνατότητες της χώρας όπως ορίζονται από το νέο Ευρωπαϊκό δημοσιονομικό πλαίσιο. Πιστεύετε ότι υπάρχει το δημοσιονομικό περιθώριο για επαναφορά των «δώρων» στον δημόσιο τομέα;
Ο 13ος και 14ος μισθός έχουν ιστορία 100 ετών στη χώρα μας. Καταβάλλονταν από τους εργοδότες, είτε Δημόσιο είτε ιδιώτες, μέσα σε περιόδους ταραγμένες πολιτικά και οικονομικά. Αντιπροσωπεύουν τμήμα των αποδοχών των εργαζομένων και δεν χαρίστηκαν από κανέναν. Ανεστάλη η καταβολή τους στον δημόσιο τομέα λόγω της οικονομικής κρίσης των αρχών της περασμένης δεκαετίας. Στον ιδιωτικό τομέα ευτυχώς εξακολουθούν να καταβάλλονται και με τον τρόπο αυτό δεν αποτελούν μια ιστορική ανάμνηση αλλά υπαρκτή πραγματικότητα.
Σε χώρες της Ευρώπης, όπως η Ισπανία και η Πορτογαλία που βυθίστηκαν επίσης σε μια οικονομική περιδίνηση αντίστοιχη της Ελλάδας, η αναστολή καταβολής των «Δώρων» διήρκεσε μικρό χρονικό διάστημα και στη συνέχεια επανήλθαν. Δεν υπάρχει καμία δικαιολογητική βάση πλέον μετά την έξοδο της χώρας μας από τα Μνημόνια, να παρακρατά το Δημόσιο, τμήμα των μισθών των εργαζομένων και των συνταξιούχων, ιδιαίτερα μετά τις εξαγγελίες για αύξηση του ρυθμού ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας κατά 2,5%, δηλαδή τριπλάσια σε σχέση με την υπόλοιπη Ευρωζώνη.
Στα πλαίσια της πρωτοβουλίας που αναλάβαμε για επαναφορά 13ου και 14ου μισθού πραγματοποιήσαμε συνάντηση με την ΑΔΕΔΥ και θα επιδιώξουμε περαιτέρω συναντήσεις με πολιτικά κόμματα το επόμενο διάστημα. Εκκρεμεί το αίτημα συνάντησης που υποβάλαμε στον Υπουργό Οικονομικών.
– Για την αντιμετώπιση της παραβατικότητας των ανηλίκων ο υπουργός Δικαιοσύνης, Γ. Φλωρίδης, έχει προαναγγείλει αλλαγές στο θεσμικό πλαίσιο στην κατεύθυνση της αυστηροποίησης των ποινών κυρίως για τους γονείς. Τα ερωτήματα που δημιουργούνται είναι τι συνιστά επιμελή εποπτεία ανηλίκου και ποια θα είναι η μονάδα μέτρησής της από τους δικαστές. Γονείς που δουλεύουν διπλοβάρδια για να αντεπεξέλθουν στις υποχρεώσεις τους παραμελούν τα παιδιά τους;
Θεωρούμε πολλές από τις αλλαγές που εξαγγέλθηκαν ιδιαίτερα προβληματικές και ταυτόχρονα ατελέσφορες. Κινούνται στη λογική του εντυπωσιασμού της κοινής γνώμης ενώ η διεθνής εμπειρία έχει καταδείξει ότι η αυστηροποίηση των ποινών δεν μειώνει τα ποσοστά εγκληματικότητας. Πάρτε για παράδειγμα την αυστηροποίηση του άρθρου του ΠΚ για τον εμπρησμό. Τα τελευταία χρόνια όχι μόνο δεν περιορίστηκαν τα φαινόμενα αλλά είχαμε τις πιο καταστροφικές πυρκαγιές στη χώρα.
Η πολιτεία αντί να λάβει μέτρα που συνεπάγονται οικονομικό κόστος ώστε να περιορίσει τα κοινωνικά αίτια που δημιουργούν την εγκληματικότητα, επαναφέρει ανέξοδα τη Θατσερική λογική της δεκαετίας του 1980 για αυστηρή καταστολή, αύξηση του αριθμού των κρατουμένων και των καταδικαστικών αποφάσεων και υποκατάσταση της σωφρονιστικής πολιτικής από μια πολιτική «αχρήστευσης» του δράστη.
Η κρατική ευθύνη για τη διαπαιδαγώγηση των παιδιών μέσα από το εκπαιδευτικό σύστημα μεταφέρεται στις πλάτες των γονιών με την απειλή επιβολής ποινικών κυρώσεων.
– Στις 23 και 24 Νοεμβρίου η Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων διεξαγάγει διήμερο συνέδριο με θέμα «Αντεγκληματική Πολιτική, Ποινική Νομοθεσία και Δικαιοσύνη», με τη συμμετοχή διακεκριμένων δικαστικών λειτουργών και καθηγητών Πανεπιστημίου. Τι προσδοκάτε από το συνέδριο;
Υπό την αιγίδα της Προέδρου της Δημοκρατίας η Ένωσή μας διοργανώνει στην Αθήνα ένα διήμερο συνέδριο ανοιχτό σε όλη την επιστημονική κοινότητα και στους δημοσιογράφους. Ομιλητές θα είναι επιστήμονες τόσο από την Ελλάδα όσο και από το εξωτερικό μεταφέροντας τη διεθνή εμπειρία τους. Οι εισηγήσεις είναι εξαιρετικά επίκαιρες και ενδιαφέρουσες.
Ζητήματα όπως ενδεικτικά η νεανική παραβατικότητα, ο τρόπος παρουσίασης του εγκλήματος από τα ΜΜΕ και το λεγόμενο κοινό περί δικαίου αίσθημα, τα αίτια της εγκληματικότητας, η ποινική αυστηρότητα ως πολιτικό δόγμα, η δημιουργία ιδιωτικών φυλακών, η επίδραση της αυστηροποίησης της ποινικής νομοθεσίας στους δικαστικούς λειτουργούς, η θέση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, γίνονται καθημερινά αντικείμενο σχολιασμού στα μέσα ενημέρωσης τις περισσότερες φορές εντελώς επιδερμικά και επιπόλαια.
Στα θέματα αυτά που δεν αφορούν μόνο τους νομικούς επιστήμονες αλλά κάθε πολίτη θέλουμε να δώσουμε ιδιαίτερη βάση. Ο ρόλος της επιστήμης είναι να γεμίζει με φως και να πλουτίζει τη σκέψη μιας κοινωνίας που συμφέρει σε πολλούς να ζει στο σκοτάδι και να χειραγωγείται πιο εύκολα. Αποφασίσαμε για τον λόγο αυτό να δώσουμε τη δυνατότητα διαδικτυακής παρακολούθησης του συνεδρίου μέσα από το κανάλι της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων.
– Τι θα συμβουλεύατε έναν μαθητή που θέλει να ακολουθήσει σπουδές Νομικής αλλά αποθαρρύνεται από όλα όσα συμβαίνουν στον κλάδο;
Όποια επιστήμη κι αν επιλέξει ένας νέος/νέα θα πρέπει να συνειδητοποιήσει πως η στείρα προσήλωση σε μια μαθησιακού τύπου μελέτη με μοναδικό στόχο την επαγγελματική καταξίωση, μπορεί να τον κάνει έναν καλό τεχνοκράτη αλλά όχι έναν ολοκληρωμένο πολίτη. Κάθε φοιτητής έχει καθήκον παράλληλα με τις πανεπιστημιακές του σπουδές να παρακολουθεί στενά τις πολιτικές εξελίξεις σε διεθνές επίπεδο, να μελετάει ιστορία, φιλοσοφία, βασικές αρχές της οικονομίας. Να μην θεωρεί ότι κάτι τέτοιο είναι περιττή πολυτέλεια. Είναι εργαλεία αναγκαία για να καταλάβει σε βάθος τη δική του επιστήμη.
Εάν δεν μελετήσει ένας νομικός τις εξελίξεις στα δικαστικά συστήματα χωρών όπως η Πολωνία, το Ισραήλ, η Τουρκία, εάν αντιμετωπίσει ξεκομμένα αυτά που βιώνει ο ίδιος στη χώρα του, εάν δεν κάνει τις συγκρίσεις και δεν βρει τις αναλογίες και τις αιτίες, εάν ικανοποιείται από τη γραμματική ερμηνεία μιας διάταξης εθνικής νομοθεσίας χωρίς να αναρωτηθεί για τους βαθύτερους λόγους που θεσπίστηκε η πρωταρχική Κοινοτική Οδηγία ή ένας Κανονισμός, τότε οδηγείται σε υπεραπλούστευση και επιφανειακή – αντιεπιστημονική προσέγγιση. Η αποθάρρυνση και η παραίτηση δεν ταιριάζουν στους νέους. Χρειάζεται επιμονή και αγώνας για να καταφέρουν να αλλάξουν το δικό τους μέλλον και να δημιουργήσουν έναν καλύτερο κόσμο.